Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007

Ζήτω που καήκαμε

Ευτυχώς όμως σώθηκε το Μον Παρνές και το πάρκο κεραιών στην Πάρνηθα.
Για άλλη μια φορά, εν μέσω καλοκαιριού και καύσωνα, ήρθαν και οι πυρκαγιές. Συνηθίσαμε πια να τις περιμένουμε σαν τα χελιδόνια την άνοιξη... Αναπόφευχτες, θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε. Όμως εκείνο το έρμο το κτηματολόγιο και το δασολόγιο έχουν γίνει σήριαλ, εθνικά, αιτία διενέξεων, προστίμων, εξαγγελιών... Μόνο πράξη δεν λένε να γίνουν. Μπας και γλυτώσουμε από τους εμπρησμούς τουλάχιστον.
Τώρα περιμένουμε και τις πλημμύρες και τις αναδασώσεις. Θέλετε να βάλουμε στοιχήματα για το ποιό από τα δυό θα συμβεί; Πλημμύρες ή αναδασώσεις; Εγω, αν επιθυμείτε τη γνώμη μου, πάντως έχω ένα σίγουρο...
Ρε παιδιά, αφού οι μπαγλαμάδες οι πολιτικάντηδες δεν πρόκειται να κάνουν ΤΙΠΟΤΑ (γι' αυτό είναι και μπαγλαμάδες) δεν την πέρνουμε πάνω μας την υπόθεση "προστασία" και "αποκατάσταση". Ας κάνουμε παντού εθελοντικές ομάδες... Έτσι, για να τους μπούμε στο μάτι..
Πάρνηθα, Πήλιο, Κίσσαβος....  Να υιοθετήσουμε τις περιοχές και να αναλάβουμε δράση. Τώρα. Σήμερα.
Συντονισμός χρειάζεται. Ειδικούς θα βρούμε να μας καθοδηγήσουν στο τι και πως μπορούμε να κάνουμε. Μεράκι έχουμε.. Πάμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου