Είχαν επίσης όχι απλά την ανοχή αλλά την ενεργή συμπαράσταση πληθώρας ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και οπωσδήποτε των ΗΠΑ. Ελάχιστες φορές η βία «ξέφυγε» από το στενό πλαίσιο της από το μέρος τους ονομαζόμενης έτσι «εμπόλεμης ζώνης». Θυμάμαι για παράδειγμα την υπόθεση της αμερικανίδας ακτιβίστριας ή οποία έλειωσε κάτω από τις ερπύστριες της μπουλντόζας… Ακόμα όμως και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η αντίδραση του δήθεν ευαίσθητου σε θέματα δικαιωμάτων και ελευθεριών δυτικού κόσμου ήταν από χλιαρή έως ανύπαρκτη.
Μια τέτοια αντιμετώπιση του Ισραήλ, είναι φυσικό να έχει οδηγήσει τους ηγέτες – πολιτικούς και στρατιωτικούς – αυτής της χώρας στην πεποίθηση (άδικα;) ότι οι πάντες σε αυτόν τον πλανήτη θα ανέχονται τα πάντα και για πάντα από την πλευρά του Ισραήλ.
Το σημερινό όμως γεγονός αποτελεί μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση της βίαιης συμπεριφοράς του «τσαμπουκά» των ανατολικών υδάτων της Μεσογείου: Έξι πλοία που μεταφέρουν πολίτες από όλη την Ευρώπη δέχτηκαν επίθεση και κατελήφθησαν από στρατιωτικά τμήματα του Ισραήλ ενώ έπλεαν σε διεθνή ύδατα! Κατά τη διάρκεια της πειρατικής επίθεσης δεκάδες άμαχοι πολίτες έπεσαν νεκροί ή τραυματίστηκαν ενώ πλοία και επιβάτες απήχθησαν και οδηγήθηκαν βίαια στο Ισραήλ.
Πως άραγε θα δικαιολογήσουν όλα αυτά οι Ευρωπαίοι πολιτικοί στους πολίτες τους; Ως πότε η δύση θα ξεπληρώνει την θανατηφόρα βλακεία ενός ηλίθιου Γερμανού δικτάτορα με την ανοχή σε βαθμό ύποπτο των φρικιαστικών και παρόμοιων με αυτών του Χίτλερ πρακτικών ενός μικρού και αδύναμου κακομαθημένου κράτους της Μέσης Ανατολής; Μήπως ήρθε ο καιρός να μπουν τα πράγματα στη σωστή τους θέση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου