Τα καλά νέα

Σφαγεία Ελασσόνας - απόρριψη υπολειμμάτων σε πρόχειρους λάκκους

            Όταν το 2008, μια παρέα 10 το πολύ ανθρώπων αποφασίζαμε τη σύσταση των Πολιτών σε Δράση, το κάναμε επειδή οι υπάρχουσες συλλογικότητες πόρρω απείχαν από την άποψη που εμείς είχαμε για την περιβαλλοντική και όχι μόνο δράση. Από τις πρώτες μέρες αποδείξαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε με κάθε συμφέρον, να σταθούμε απέναντι σε κάθε κατεστημένο και να καταδείξουμε με κάθε τρόπο το περιβαλλοντικό έγκλημα, όπου κι αν το συναντούσαμε.

Πολλοί μας αποκάλεσαν αυτόκλητους εισαγγελείς, άλλοι - οι πιο φιλικοί - αιθεροβάμονες που απλά έχαναν τον καιρό τους, τρίτοι γραφικούς και τέταρτοι αργόσχολους που επιζητούν την προσωπική τους προβολή, προσδοκώντας σε πολιτικά οφέλη. Κανείς φυσικά δεν πίστεψε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε έστω και στο ελάχιστο αποτελεσματικοί.

Παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις, με την βοήθεια και την συμπαράσταση ανθρώπων των τοπικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, καταφέραμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να γίνουμε ο φόβος κάθε περιβαλλοντικού παραβάτη ή παρανόμου, φωτογραφίζοντας, κινηματογραφώντας, κάνοντας ρεπορτάζ στα ηλεκτρονικά μέσα, γράφοντας στον τύπο. Στην προσπάθειά μας αυτή, παρασύραμε πολιτικούς της αυτοδιοίκησης και βαριεστημένους δημόσιους υπάλληλους. Πολλές φορές συγκρουστήκαμε έντονα με μηχανισμούς, πολιτικές συγγένειες, πολύπλοκες σχέσεις ανάμεσα σε παρανομούντες και τοπικές εξουσίες. Απειληθήκαμε πολλαπλά αλλά δεν υποχωρήσαμε ποτέ. Αντίθετα, δεν διστάσαμε ούτε μια φορά να υποστηρίξουμε ενώπιον της δικαιοσύνης (η οποία κινείτο είτε αυτεπάγγελτα είτε μετά από δικές μας πρωτοβουλίες) κάθε μας πράξη και κάθε μας καταγγελία. Αυτό, γιατί επιλέγαμε κάθε υπόθεση ώστε να είναι επαρκώς τεκμηριωμένη, με εικόνα μαρτυρίες και στοιχεία. Από το 2008 μέχρι σήμερα, 2 - 3 εξ ημών, έχουμε επισκεφθεί δεκάδες φορές αίθουσες δικαστηρίων και έχουμε αντιμετωπίσει απειλές ακόμα και μέσα σε αυτές από μπράβους πολιτικών και διοικητικών παραγόντων, αλλά δεν ίδρωσε το αυτί μας.

Μούργα από το εργοστάσιο επεξεργασίας ελιάς της ΕΑΣ Λάρισας

Στα 6 αυτά χρόνια, 3 υποθέσεις έφτασαν στο ακροατήριο. Στη μια εξ αυτών, αποσυρθήκαμε, σε ένδειξη σεβασμού προ του θανάτου ενός εκ των κατηγορουμένων. Η στάση μας είχε σαν αποτέλεσμα την αθώωση των άλλων. Στις άλλες δυο περιπτώσεις, η μια  αφορούσε το διαδημοτικό σφαγείο περιοχής Ελασσόνας, υπήρξαν καταδικαστικές αποφάσεις με βαριά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης.

Δεν είμαστε δικομανείς ούτε χαιρόμαστε με την καταδίκη συμπολιτών μας. Χαιρόμαστε επειδή αποδείξαμε ότι σε αυτή τη χώρα με τον σωστό τρόπο, κάποιος μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Μπορεί να μη λύσαμε προβλήματα αλλά αποδείξαμε ότι κάποιος μπορεί να καταδικαστεί για περιβαλλοντικό έγκλημα που κατήγγειλαν πολίτες.

Η δεύτερη καταδίκη, αφορά την ευρεία και σε μέγεθος και σε χρονική διάρκεια, ρύπανση του Πηνειού από λύματα προερχόμενα από το εργοστάσιο επεξεργασίας ελαιών της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Λάρισας. Σήμερα, οι υπεύθυνοι της ένωσης καταδικάστηκαν σε υψηλό χρηματικό πρόστιμο, συνοδευόμενο από εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης.

Οι δικαστικές μας περιπέτειες δεν έχουν ακόμα τελειώσει και ελπίζω σύντομα να έχουμε και νέες καταδίκες.

Θα ήθελα, με την ευκαιρία να πω μπράβο κι ευχαριστώ για την ωραία μας πορεία στους Γιώργο, Βασίλη-Φοίβο, Ελένη, Στέφανο που στάθηκαν στην κορυφή των προσπαθειών μας και σε όλους τους υπόλοιπους που τις στήριξαν έμπρακτα ή και ηθικά.